دکتر فیض در این سخنرانی که در سال ۱۴۰۱ و در ششمین سالگرد ارتحال مؤسس دانشگاه مفید حضرت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی (ره) ایراد نموده اند، با انتقاد از محدود نمودن منطقة الفراغ به بهانه‌هایی از جمله احتیاط و مصلحت، ضرورت پاسداری از حلال‌های شرعی را با استناد به سیره انبیای گذشته، قرآن و روایات اسلامی مورد بررسی قرار داده و بر اهمیت دوری از جهل و خرافه و حفظ حریم مجوزهای الهی تاکید می‌نمایند.

این برنامه در سال ۱۳۹۴ برگزار شده است. در این برنامه ابتدا دکتر فنایی (نویسنده کتاب) شمایی کلی از موضوع و محتوای کتاب ارائه می‌دهند و رابطه امر و نهی خدای ادیان ابراهیمی با اخلاق را سوال اصلی کتاب عنوان می‌نمایند. همچنین ایشان توضیحاتی پیرامون رابطه اخلاق و دین و وابستگی و استقلال و نیز تقدم و تأخر آنان به بحث می‌گذارند. دکتر رهایی نیز در نقد این کتاب، ارائه بحث در فضای غیر تعبدی، تأکید بر اخلاقگرایی در استنباط فقیهانه و تمرکز بر تقریب اخلاق سکولار و اخلاقی دینی را از جمله مزایای کتاب و مواردی مانندعدم اثبات برخی ادعاها، تردد بین اخلاق فردی و اجتماعی، مشخص نبودن مقصود و ملاک در برخی فرازها و ابهام مفهومی برخی عبارات را از نکات قابل نقد در این کتاب عنوان می‌نمایند.

دکتر فرجادی در این سخنرانی با دسته‌بندی انواع مهاجرت نخبگان، مهاجرت داخل به داخل را مهمتر از مهاجرت داخل به خارج عنوان می‌کنند. ایشان با اشاره به تاثیر انقلاب الکترونیک و خاصه بسط بسترهای اینترنتی، آگاهی مهاجران از امتیازات مقصد را در پدیده مهاجرت بسیار با اهمیت می‌دانند. دکتر فرجادی در ادامه بحث خود، با ارائه آمارهایی مهاجرت را خاص کشور ایران ندانسته و بیان می‌دارند که کشورهایی مانند انگلستان نیز با این پدیده مواجه اند. همچنین ایشان انواع دیدگاه‌های موجود در باب مهاجرت نخبگان را در این سخنرانی مورد بررسی قرار می‌دهند.