دکتر متوسلی در این سخنرانی که در سال ۱۴۰۲ ایراد نموده اند، ضمن اشاره به برخی مکتب‌های اقتصادی که در صحنه جهانی مطرح شده اند، آن‌ها را داری سه نقیصۀ گُم بودن انسان، عدم خلاقیت و بی‌توجهی به ماوراء الطبیعه (اکتفای صرف به عالم ماده) می‌دانند و در ادامه پیش زمینه تئوری‌سازی جدید را توجه به انسان به ما هو انسان و رفع نواقص دیگر مکاتب عنوان می‌نمایند. بخش پایانی این برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

دکتر نقی زاده در این سخنرانی که در سال ۱۳۷۹ ایراد نموده اند، ضمن اشاره به بن مایه‌های توسعه در کشور ژاپن، تشابه الگو در کشورهای توسعه یافته را رد می‌کنند و بر این نکته تاکید دارند که تنها نقطه مشترک این کشورها، تفکر توسعه خواه مردم آن‌هاست. ایشان در بحث خود به اثر عواملی از جمله بازنگری در نگاه به توسعه اشاره کرده و تاثیر عوامل غیر اقتصادی بر توسعه نظیر انضباط عمومی، مالیات سنگین بر درآمدهای غیر تولیدی، فرهنگ و… را تشریح می‌نمایند. دکتر نقی زاده معتقدند برای توسعه باید از فکر، به نهاد رسید و از نهاد، به نظام‌سازی توسعه خواه. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.