دکتر جوادی در این سخنرانی که در سال ۱۳۹۰ ایراد نموده اند، ضمن اشاره به سرشت حق‌ها در نظام حقوق بشر، رویکردهای گوناگون مسلمانان نسبت به مبانی اخلاقی حقوق بشر معاصر را به نحو اجمالی به بحث می‌گذارند.

این برنامه در سال ۱۴۰۲ برگزار شده است. سخنرانان در این نشست علمی، مهمترین علل تاریخی، فلسفی، سیاسی، عقیدتی و… حمایت کشورهای غربی (عمدتاً کشورهای اروپای سفید و امریکا) از اسراییل را به بحث می‌گذارند و با بهره گیری از ظرفیت‌های نظام بین المللی حقوق بشر راهکارهایی برای مقابله با جنایات اسراییل در حق مردم مظلوم فلسطین ارائه می‌نمایند.

دکتر رهایی این سخنرانی را در سال ۱۳۹۶ ایراد نموده اند. ایشان در ابتدا با تنقیح مفاهیم پایه‌ای بحث از جمله حق، عدالت، حقوق بشر، فقه، شریعت و… بحثی پیرامون حق داشتن و حق بودن مطرح می‌نمایند و در ادامه با اشاره به مبانی نظری نظام بین المللی حقوق بشر، به نقد خلط بین مبنای آزادی و مبنای کرامت می‌پردازند. ایشان در ادامه بحث خود، مواجهه فقها با مسئله حقوق بشر را یکسان نمی‌دانند و با بیان سه نوع مواجهه مختلف، به شرح و نقد هر کدام از آن‌ها می‌پردازند. دکتر رهایی با بیان اینکه انسان موضوع حق نیست بلکه صاحب حق است، تاثیر این دیدگاه را در رفع چالش میان فقه و حقوق بشر بسیار زیاد عنوان می‌نمایند. همچنین به فراخور بحث سوالاتی از سوی حضار مطرح می‌گردد که دکتر رهایی پاسخ می‌دهند.

خانم دکتر محقق در این برنامه ضمن اشاره به لزوم تغییر نگاه زوج، زوجه، خانواده، محاکم قضایی و نیز عرف نسبت به شروط ضمن عقد نکاح، این شروط را نه عاملی برای تقویت موضع طرفین در دعاوی خانوادگی، بلکه یکی از جلوه‌های زیبای توافق اراده‌ها و اصل آزادی اراده عنوان می‌نمایند. ایشان در ادامه مباحثی پیرامون شروط ضمن عقد در قالب شرط صفت، شرط فعل و شرط نتیجه با استناد به قانون مدنی و فقه به بحث می‌گذارند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

این برنامه در سال ۱۴۰۱ برگزار شده است. دکتر پیوندی در ابتدای برنامه با اشاره به اسناد حقوقی بین المللی و داخلی، تاکید این اسناد بر رعایت مصلحت کودک را به بحث می‌گذارند و در ادامه با بیان پیشرفت‌هایی که در حوزه حقوق کودک در ایران شده است، این پیشرفت‌ها را نسبت به گذشته قابل توجه عنوان می‌کنند. همچنین ایشان با اشاره به چالش‌های تشخیص مصلحت کودک، آن را موضوعی عینی و قابل تامل می‌دانند و بیان می‌دارند که عرف به تنهایی توان تشخیص این مصلحت را ندارد. دکتر مقدادی نیز با اشاره به تفاوت مصلحت و منفعت، نگاه شریعت به این مسئله را عمیق عنوان می‌کنند و در ادامه توجه به نظر خودِ کودک در بحث مصلحت، توجه به بحث جنسیت، سن و استعداد و. . را از شروط لازم برای عینی‌سازی تشخیص مصلحت قلمداد می‌کنند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

این برنامه در سال ۱۴۰۱ برگزار شده است. حجت الاسلام موسوی اردبیلی (مولف کتاب) در ابتدای جلسه با ارائه توضیحاتی پیرامون شمای کلی این کتاب دو جلدی، بیان می‌دارند که در نگارش این کتاب سعی شده است که تبعیت محض از اقوال علمای گذشته نشود و مباحث به گونه‌ای طرح گردد تا اهل تحقیق را در حد توان، از مراجعه به سایر آثار بی‌نیاز نماید. در ادامه برنامه نیز ناقدان مهمترین امتیازات کتاب را جامعیت، نگاه تحلیلی و اجتهادی، تفصیل مباحث به جای اختصار گویی، بیان اقوال شیعه و سنی و توجه خاص به مسائل مستحدثه بیان می‌کنند و برخی اشکالات در باب ساختار شکلی، تعبدی‌سازی مسائل غیر تعبدی، کثرت غیر لازم اقوال و نیازمند بودن برخی مطالب به ارجاع دقیق را عنوان می‌نمایند. بخش پایانی برنامه به پاسخ نویسنده به نقدهای ارائه شده و نیز پرسش و پاسخ حضار اختصاص دارد.

دکتر عزیزی در این سخنرانی که در سال ۱۳۸۸ و در پنجمین همایش بین المللی حقوق بشر دانشگاه مفید ایراد نموده اند، به نقد و بررسی سیستم حکمرانی دو کشور عراق و بوسنی و هرزگویین به عنوان دو مدل حکومت مبتنی بر دموکراسی اکثریتی و توافقی می‌پردازند و با بیان تفاوت‌های این دو سیستم، به عوامل موثر بر آن‌ها از جمله تحزب، هویت و… اشاره می‌نمایند. ایشان در نهایت سیستم مبتنی بر دموکراسی توافقی را برای جوامع متکثر، مطلوب قلمداد می‌کنند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

دکتر حقیقت در این سخنرانی که در سال ۱۳۸۶ و در چهارمین همایش بینن المللی حقوق بشر دانشگاه مفید ارائه شده است، ابتدا توضیحاتی پیرامون دو اصطلاح فربه و نحیف از دیدگاه جماعت گرایان ارائه می‌نمایند و در ادامه با دفاع از امکان حقوق بشر دینی، نقاط اختلاف و اشتراک خود با جماعت گرایان را به بحث می‌گذارند و پیرامون حقوق بشر حداقلی و حداکثری مطالبی را ارائه می‌نمایند. در پایان برنامه نیز سوالاتی از سوی حضار طرح می‌گردد که ایشان پاسخ می‌گویند.