دکتر ترک نژاد در این سخنرانی که در سال ۱۳۹۴ ارائه کرده اند، با ذکر اصول متعددی از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، جایگاه حقوق اقتصادی مردم را مورد اشاره قرار می‌دهند و با استناد به آمار رسمی به برخی معضلات موجود در اقتصاد ایران از جمله بیکاری، بهره مندی نامتوازن و نرخ بهره پرداخته و چرایی سهم اندک اقتصاد ایران از کیک اقتصاد جهانی را تحلیل می‌نمایند. ایشان در ادامه بر لزوم مشارکت دهی مردم در اقتصاد بر پایه اصل ۴۴ قانون اساسی تاکید می‌کنند. بخش پایانی این برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

دکتر متوسلی در این سخنرانی که در سال ۱۴۰۲ ایراد نموده اند، ضمن اشاره به برخی مکتب‌های اقتصادی که در صحنه جهانی مطرح شده اند، آن‌ها را داری سه نقیصۀ گُم بودن انسان، عدم خلاقیت و بی‌توجهی به ماوراء الطبیعه (اکتفای صرف به عالم ماده) می‌دانند و در ادامه پیش زمینه تئوری‌سازی جدید را توجه به انسان به ما هو انسان و رفع نواقص دیگر مکاتب عنوان می‌نمایند. بخش پایانی این برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

دکتر نقی زاده در این سخنرانی که در سال ۱۳۷۹ ایراد نموده اند، ضمن اشاره به بن مایه‌های توسعه در کشور ژاپن، تشابه الگو در کشورهای توسعه یافته را رد می‌کنند و بر این نکته تاکید دارند که تنها نقطه مشترک این کشورها، تفکر توسعه خواه مردم آن‌هاست. ایشان در بحث خود به اثر عواملی از جمله بازنگری در نگاه به توسعه اشاره کرده و تاثیر عوامل غیر اقتصادی بر توسعه نظیر انضباط عمومی، مالیات سنگین بر درآمدهای غیر تولیدی، فرهنگ و… را تشریح می‌نمایند. دکتر نقی زاده معتقدند برای توسعه باید از فکر، به نهاد رسید و از نهاد، به نظام‌سازی توسعه خواه. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

دکتر مومنی در این برنامه که در سال ۱۳۹۷ برگزار شده است، ضمن اشاره به دستاوردهای بشری در حوزه اقتصاد و خاصه بودجه‌ریزی و رابطه مستقیم آن با امنیتِ مالکیت و توسعه، برخی موانع پایه‌ای توسعه در ایران از جمله‌عدم انضباط اقدامات مالی دولت‌ها، رانت، عدم شفاقیت، سوء رفتارهای نهادینه شده وعدم وجود نظریه مشخص در رابطه با توزیع عادلانه قدرت را به بحث می‌گذارند و اصلاح رفتارهای مالی دولت را پیش شرط و کارآمدترین شیوه برون رفت از دورهای باطل توسعه عنوان می‌نمایند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.